روستاي زندرق كه بر اساس سرشماري سال 87 حدود 50 نفر جمعيت داشت، به دليل مهاجرت اهالي به شهرهاي مختلف هم‌اكنون تنها اميد علي 70 ساله در آن ساكن است كه اين پيرمرد با از دست دادن همسر خود بيش از 30 سال است در اين روستا سكني گزيده و به كار زراعت و باغداري مشغول است.

اين پيرمرد 70 ساله هرچند در سال‌هاي دور مدت زمان كوتاهي را همراه با ديگر اهالي در شهر تهران گذران روزگار داشته است، اما به دليل علاقه وافري كه به روستا و زادگاه خودش داشت 30 سال پيش به روستاي زندرق بازگشته و از همان زمان بتدريج با مهاجرت اهالي روستا هم‌اكنون تنها زندگي مي‌كند.

به گفته اين پيرمرد 70 ساله، آب و هوا و شرايط زندگي در شهر اصلا با روحيه او سازگار نبوده و به دليل آن كه عاشق طبيعت و گشت و گذار در هواي پاك و لطيف است زندگي ساده در روستا را به زندگي پرزرق و برق شهري ترجيح داده است.

اين پيرمرد كه در رشته زراعت، زنبورداري، پرورش مرغ خانگي و توليد محصولات باغي مشغول است و همه ساله بيش از صد كيلو عسل و صدها تن ميوه و محصولات زراعي توليد كرده و با فروش آنها امرار معاش مي‌كند.

اميد علي 70 ساله فقط براي خريد قند و چاي به شهر مي‌رود و بقيه مايحتاج خود را در روستا تامين كرده و گذران زندگي مي‌كند.

روستاي زندرق فاقد آب، برق، تلفن و گاز است و اين پيرمرد بدون هراس و نگراني از تنهايي و تاريكي در اين روستا گذر ايام مي‌كند و از زندگي ساده و بي‌آلايش خود لذت مي‌برد.