سنگهايى كه من از ياد تو بر دل ميزدم خانه اى ميشد اگر خانه بنا ميكردم!

جای قول و قرارهایمان امن است ، زیر پاهای تو !

خيلي ها نفرين مي كنن، تلافي مي كنن..
اما نه..
نفرين من: الهي اوني كه دوسش داري تنهات نذاره..
تلافي من: ميرم تا به اون برسي، سر راهت نباشم..
راستي، قدر من دوستت داره؟!..



همش حواسم پرت توست، چه كردي بامن كه در تمام زندگيم رد توست

دلم ماند كنارت بي ترنم چشمانت، ميروم با دلي شكسته سينه اي غبار گرفته، بدون هيچ دلگيري از تو، ولي بازم هميشه به يادتو

دلم برایت تنگ شده است ، چه از طول ، چه از عرض و چه از ارتفاع ، می دانم تقصیر تو نیست ، قطعا تقصیر اشکال هندسی ست ...

روزي از عشق خودم را حلق آويز مي كنم و آخرين آرزوي من اين است در روي طناب اسم تو را حك كنم تا حداقل در مرگم فكر كنم هميشه در كنارت خواهم بود

سخت ترین دو راهی ، دوراهی بین فراموش کردن و انتظار است
گاهی کامل فراموش میکنی و بعد میبینی که باید منتظر می‌ماندی
و گاهی
آنقدر منتظر میمانی تا وقتی که میفهمی‌زودتر از این‌ها باید فراموش میکردی . . .

يه وقتهايى هست كه جواب همه نگرانى ما ميشه يه جمله كه ميكوبن تو صورتمون "بهم گير نده" !!!

در لحظه لحظه ي دلتنگي، تو با يادت داري با من مي جنگي

دردم اين نيست كه او عاشق نيست. دردم اين نيست كه معشوق من از عشق تهي ست. دردم اينست كه با ديدن اين سردي ها من چرا دل بستم؟

لياقتت همون گوسفندايى هستن كه هرشب ميشمرى تا خوابت ببره نه اون شب بخيرى كه من هرشب بهت ميگفتم!

رفتن بهانه نميخواهد بهانه هاى ماندن ك تمام شوند كافيست...