گذشت زمانی که در دل غوغایی بود ، از حضورت در سینه بلوایی بود ، حال دیگر برای تو جایی درسینه نیست ، تو برو خیالت راحت که دیگر دلی در سینه نیست.

نباشی ,
دلم که هیچ ...
دنیا هم تنگ می شود ...

عجب روزگاريست! هیچکس به سکوت آدم نمیرسه همه منتظرن به فریاد آدم برسن!!

تلخ ترین حالت جدایي روزي است که شیرین ترین لحظاتت با آنکه دوستش داري سپري شود بي خبراز اینکه فردا و فرداھا دیگر او را نخواھی دید...

دردنيايی كه براي يك تكه سيب تمام بهشتيان زمين گير شده اند چه انتظار غريبي است عدالت !!

هوايت دستان سنگيني داشت وقتي به سرم زد فهميدم...

در اغوش خدا گريستم، تا نوازشم كند، پرسيد فرزندم حوايت كو؟ اشكهايم را پاك كردم و به او گفتم در آغوش ادم ديگريست

روزهاست از سقف لحظه هايم ياد تو ميچكد ، اگر بارانش بند آيد، از اين خانه ميروم

سیر شدم
بسکه سرد و گرم روزگار را چشیدم

همیشه حرارت لازم نیست....
گاهی ازسردی یک نگاه....
میتوان آتش گرفت....

با دلم نشستم اینجا سر شاه راهی که رفتی ، غربت لحظه ای را دیدم که دستهاشو گرفتی

هر قدم از تو دور بشم ، یه قطره اشک رو گونمه...
اونقدر از تو دور بشم ، که دنیا رو آب ببره

میگویند شکستنی رفع بلاست ، ای دل تحمل کن شاید حکمتی است